Eğitim hayatına yeni başlayan çocukların okula uyumlarının artırılması için tavsiyeler

Sivas Numune Hastanesi'nde Çocuk Gelişimci ve Aile Danışmanı olarak vazife yapan Yıldız Karakaya Güneştepe, eğitim hayatına yeni başlayan çocukların okula uyumlarının artırılması için tavsiyelerde bulundu.

Anaokulu tecrübesi yaşamamış çocukların ilkokula ahenginin güç olduğunu söz eden Karakaya Güneştepe, “Hayatın birinci altı yılını kapsayan okul öncesi devirde çocuk; toplumsal, duygusal, zihinsel, fizikî pek çok beceriyi öğrenme ve topluma ahenk sağlama süreci içerisindedir. İlkokul devriyle birlikte çocuğun birinci altı yılda geliştirmiş olduğu hazır bulunuşluk onun okul sürecine ahengini da etkileyecektir.Sağlıklı toplumsal alakalar geliştirmemiş, anaokulu tecrübesini yaşamamış, ebeveyn ilgisinden yoksun kalmış, fiziksel_ ruhsal muhtaçlıkları karşılanmamış çocukların ilkokula ahenkleri da epey güç olmaktadır. Bu yüzden ailelerin bilhassa 0-6 yaş periyoduna bilhassa değer vermeleri gerekiyor” dedi.Bu yıl ilkokula başlayan çocuklar için ahenk sürecinde ailelerin yapması gerekenleri sıralayan Çocuk Gelişimci ve Aile Danışmanı Yıldız Karakaya Güneştepe, şunları vurguladı;“Öncelikle anne ve babalar kendilerinin de bir ahenk süreci içerisinde olduklarını ve ebeveyn telaşının çocuğu da endişelendirdiğini unutmamalıdırlar. Ebeveynler sosyal-duygusal, lisan gelişimi ve öğrenme açısından çocuklarının ilkokula hazır olup olmadığının tahlilini yapabilmeli, okula başlamadan evvel mevcut marifet eksikliklerini gidermeye çalışmalıdırlar.Ebeveynlerinden sağlıklı ayrışamayan çocuklar  ahenk konusunda epey zorlandıklarından okul öncesi periyotta özellikle  ikili arkadaşlık kurmalarına ve müdahale etmeden arkadaşlarıyla münasebet geliştirmelerine müsaade edilmelidir.Ebeveynlerin çocuğun okula gitmesi konusunda net ve kararlı olması bunu asla mükafata ya da cezaya çevirmemeleri çok kıymetlidir. Unutulmamalıdır ki okula her gidişinde bir ikram isteyen çocuk, okula ahenk sağlama uğraşında değil; armağan alma gayretindedir. Okula başlayan çocukların telaş duyması epey olağandır. Bu türlü vakitlerde ebeveynler tıpkı korkuyu okula başladıklarında kendilerinin de yaşadıklarını fakat sonra öğretmenlerini ve arkadaşlarını vakitle çok sevdiklerinden bahsederek kaygılanmalarının olağan olduğunu anlatmaları gerekir.Mümkünse çocukların okul günü gelmeden; okulu, sınıfları, wc, kantin üzere alanları evvelce ebeveynleriyle gezmeleri ahenk süreci  açısından kıymetlidir.Eğer çocuk okula başladıktan sonra bir ay boyunca daima dert yaşıyor, okula gitmek istemiyorsa bir uzmandan yardım almakta yarar vardır.Çocuğu okula göndermekle ya da okul çıkışı çocuğu okulda bırakmayla ilgili tehditler çocuğun okulu bir ceza aracı üzere görmesine neden olacaktır.Çocuk okula bırakıldığında uzun vadeli duygusal içerikli vedalardan kaçınılmalı, çocuk okuldan gelir gelmez (özellikle dertli çocuklarda) ona ‘‘okul nasıldı?’’ üzere sorular sorulmamalıdır. Okuldan dönen çocukla en hoş etkileşim yolu ona sıkı sıkıya sarılmak ve rutin hayata devam etmektir. Daima okulla ilgili soru soran ebeveynin derdi ister istemez çocuğa da yansıyacağından okul saatleri dışında çocuk sormadığı müddetçe  okuldan bahsetmemek en hakikat olandır.Son olarak; yeni eğitim periyodunun heyecanını yaşarken, çocuğun var olan öteki muhtaçlıklarını da örneğin, oyun, cümbüş, toplumsal ömür üzere en temel gereksinimlerini unutmamakta yarar var.” Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı